آزمایش‌های کبدی جزء آزمایش‌های متداولی هستند که معمولاً به عنوان اولین گام برای تشخیص بروز یا پیشرفت آسیب‌های کبدی
شناخته می‌شوند.
انواع آزمایش‌های کبدی
آزمایش‌های کبدی انواع زیادی دارند. آزمایش‌های متفاوت جنبه‌های مختلف عملکرد کبد و آنزیم‌های کبدی متفاوتی را می‌سنجند.
رایج‌ترین تست‌هایی که برای بررسی وضعیت کبد استفاده می‌شوند، تست‌های آلانین آمینوترانسفراز (ALT)،
آسپارتات آمینوترانسفراز(AST)،
آلکالین فسفاتاز (ALP)، آلبومین و بیلی‌روبین هستند.
تست‌های ALT و AST آنزیم‌هایی را اندازه می‌گیرند که کبد در پاسخ به بیماری یا آسیب از خود ترشح می‌کند. آزمایش آلبومین میزان تولید آلبومین در کبد را اندازه می‌گیرد، در حالی که در آزمایش بیلی‌روبین میزان دفع بیلی‌روبین اندازه‌گیری می‌شود. از آزمایش ALP نیز
برای ارزیابی سیستم مجاری صفراوی کبد استفاده می‌شود.
در صورتی که نتایج هر یک از این غآزمایش‌ها غیرعادی باشد، باید پیگیری‌های لازم را انجام داد تا علت غیرطبیعی بودن آن مشخصشود.
حتی انحراف‌های جزئی از مقادیر طبیعی موارد بالا می‌تواند علامت یک آسیب کبدی باشد.
آزمایش‌های کبدی جزء آزمایش‌های متداولی هستند که معمولاً به عنوان اولین گام برای تشخیص بروز یا پیشرفت آسیب‌های کبدی
شناخته می شوند.
آزمایش‌های عملکرد کبد میزان سلامت کبد فرد را با اندازه‌گیری سطوح پروتئین، آنزیم‌های کبدی و بیلی‌روبین در خون مشخص
می‌کنند. کم یا زیادشدن مقدار آنزیم‌های کبدی در خون می‌تواند هشداری برای فرد باشد؛ زیرا فاصله این آنزیم‌ها از حد نرمال بیانگرعدم
عملکرد طبیعی کبد است.
معمولاً در شرایط زیر آزمایش عملکرد کبد تجویز می‌شود:
- بررسی آسیب‌های ناشی از انواع عفونت‌های کبدی از جمله هپاتیت B و C
- بررسی عوارض جانبی برخی داروها که بر کبد تأثیر می‌گذارند
- بررسی میزان کارایی یک درمان خاص در صورت ابتلا به بیماری کبدی
- تجربه اختلالات عملکرد کبدی در فرد
- در صورتی که فرد بیماری‌هایی مانند دیابت، فشارخون، کم‌خونی یا تری گلیسیرید بالا داشته باشد
- در صورتی که فرد اهل مصرف زیاد الکل باشد
- در صورتی که فرد به بیماری کیسه صفرا مبتلا باشد
- احساس خستگی و ضعف
- متمایل شدن رنگ پوست و چشم به زردی
- آب‌آوردگی شکم یا آسیت